a̅ h̅ s͛ hꜹgna
hveꞇıa aꞇ rvno̅
ſeɢı vıl ec alla
ıſal ganga
þına mꝫ mıno̅
nv e͛ þꜹrꝼ mıcıl
vıꞇa eꝼ meını
moꝛþ ꝼóꝛ kono.
v̅z męlı
eɴ meın ko̅ı
þa laꞇo̅ þvı
þarꝼar raþa.
Nam haɴ ser hꜹgna
hvetia at rvnom
ſeɢi vil ec alla
iſal ganga
þina meþ minom
nv er þꜹrf micil
vita ef meini
morþ fór kono.
vnz af męli
eɴ mein komi
þa latom þvi
þarfar raþa.
Nam hann sér Högna
hvetja að rúnum:
Seggi vil ek alla
ísal ganga,
þína með mínum
nú er þörf mikil—
vita ef meini
morðför konu
unz af méli
enn mein komi,
þá látum því
þarfar ráða.