Þ̅ m̅ꝺı þa
þıoþ kvnꞇ v͛a
moꝛgo̅ m̅e
aꞇ mvnar ſtrıþı.
leꞇo̅ ſıga
ſáꞇ mal occoꝛ
lęc m͛ meıʀ ımvn
meıþm þıɢıa.
bꜹga rꜹþa
bvrar
ne ec aɴarſ maɴz
avra ꝩıllꝺac.
Þat mꝩndi þa
þioþ kvnt vera
morgom maɴe
at mvnar ſtriþi.
letom ſiga
ſát mal occor
lęc mer meiʀ imvn
meiþmar þiɢia.
bꜹga rꜹþa
bvrar
ne ec aɴarſ maɴz
avra ꝩilldac.
Það myndi þá
þjóðkunnt vera,
mörgum manni
að munar stríði.
Létum síga
sáttmál okkur;
lék mér meirr ímun
meiðmar þiggja,
bauga rauða,
burar Sigmundar,
né ek annars mannz
aura vildak.