Þa vͬ ahvoꝛꝼo̅
hvgr mıɴ v̅ þ̅
hvarꞇ ec ſcꝩlꝺa uega
eþ̅ val ꝼęlla
bꜹll ıbrꝩnıo
v̅ broþvr ſꜹc.
Þa var ahvorfon
hvgr miɴ vm þat
hvart ec ſcꝩlda uega
eþa val fęlla
bꜹll ibrꝩnio
vm broþvr ſꜹc.
Þá var áhvörfun
hugr minn um það
hvárt ek skylda vega
eða val fella,
böll íbrynju,
um bróður sök.