íꞇꞇ qvaþ þa gvɴ͛
gᷓmr hꜹcſtalꝺa
hlęraþv þ
heıpꞇ ḅꝩr v̅ꝺ ͛
glꜹþ ágolꝼı
aþ þ͛ góꝺſ vıꞇı.
Hítt qvaþ þa gvɴaʀ
gramr hꜹcſtalda
hlęraþv af þvi
heipt bꝩr v n d ir . giorn kona
glꜹþ ágolfi
aþ þer gódſ viti.
Hitt kvað þá Gunnarr,
gramr haukstalda:
Hlæraþú af því,
heiftgjörn kona,
glöð ágólfi,
að þér góðs viti.