GKS 2365 4°: 35r16-35r20 — Sigurðarkviða in skamma 24
Rıþra þeı̅ ſıþ̅
þoꞇ̇ vıı.
ſꝩſtoꝛ ſonr
ſlıcr aꞇ þı
ec veıꞇ goꝛla
hvı gegn͛ nv
eın velðꝛ brꝩnh̅
ollo ból-
m͛ vɴı męr
ꝼͮ maɴ hv͛n
eɴ vıþ guɴar
granꝺ eccı vanc.
þꝩrmþa ec ſıꝼıo̅
ſvoꝛno̅ eıþo̅
ſıþ̅ vąrac heıꞇın
h̅ſ qͣnar vınr.
Riþra þeim ſiþan
þott vii. ali
ſꝩſtor ſonr
ſlicr at þi
ec veit gorla
hvi gegnir nv
ein velðr brꝩnhildr
ollo ból
mer vɴi męr
fꝩr maɴ hvern
eɴ viþ guɴar
grand ecci vanc.
þꝩrmþa ec ſifiom
ſvornom eiþom
ſiþr vąrac heitin
hanſ qvanar vinr.
Ríðra þeim síðan
þótt sjau alir,
systur sonr
slíkr að þingi;
ek veit görla
hví gegnir nú:
Ein veldr Brynhildr
öllu bölvi,
Mér unni mær
fyr mann hvern
en við Gunnar
grand ekki vannk;
þyrmða ek sifjum,
svörnum eiðum,
síðr værak heitinn
hans kvánar vinr.