ec ꞇ vngan
erꝼı nꝩꞇıa.
kaɴaꞇ h̅ ꝼıʀaz
oꝛ ꝼıanꝺ garþı
þr̅ ſér ha
ſvárꞇ ⁊ ꝺáꞇꞇ
eɴ nęr nvmıꞇ
nꝩlıg ráþ.
A ec til vngan
erfi nꝩtia.
kaɴat haɴ fiʀaz
or fiand garþi
þeir ſér hafa
ſvárt oc dátt
eɴ nęr nvmit
nꝩlig ráþ.
Á ek til ungan
erfinytja,
kannat hann firraz
ór fjándgarði;
þeir sér hafa
svárt ok dátt
en nær numið
nýlig ráð.