Sva ſlo
ſınar henꝺꝛ
aꞇ ram̅ hvgaþ̅
reıſ vp vıþ beþ.
gᷓꞇaþv gvꝺr̅.
sͣ gmlıga
brvþ̅ ꝼrv̅ v̅ga
þ͛ brǫþr lıꝼa.
Sva ſlo h
ſinar hendr
at ramm hvgaþr
reiſ vp viþ beþ.
grataþv gvdrvn.
sva grimliga
brvþr frvm vnga
þer brǫþr lifa.
Svá sló
sínar hendr
að rammhugaðr
reis upp við beð:
Grátaþú, Guðrún,
svá grimmliga,
brúðr frumunga,
þér bræðr lifa.