Vıꞇo̅a vıꝺ amol
do
m̅ ın ſęllı
meꝺan ꝼıóꝛır v͛
ꝼolcı raþo̅
⁊ ſa ıɴ húnſcı
h͛balꝺꝛ lıꝼ͛
ne ın mǫꞇ
mǫgð amolꝺo
eꝼ v͛ v. ſono
ꝼǫþo̅ lengı
áꞇꞇo̅ góþa
ęxla knęꞇꞇı̅.
Vitoma vid amoldo
meɴ in ſęlli
medan fiórir ver
folci raþom
oc ſa iɴ húnſci
herbaldr lifir
ne in mǫtri
mǫgð amoldo
ef ver v. ſono
fǫþom lengi
áttom góþa
ęxla knęttim.
Vituma við ámoldu
menn in sælli
meðan fjórir vér
fólki ráðum
ok sá inn húnski
herbaldr lifir,
né in mætri
mægð ámoldu
ef vér fimm sonu
fæðum lengi
áttumgóða
æxla knættim.