GKS 2365 4°: 34v24-34v27 — Sigurðarkviða in skamma 13
Reıþ̅ vͬþ gvɴ͛.
⁊ hnıpnaþı
ſveıp ſıno̅ hvg
ſaꞇ v̅ allan ꝺag.
h̅ vıſſı þ̅
vılgı goꝛla
hvaꞇ h̅o̅ v͛ı
uıɴa ſǫmſt
ęþ̅ h̅o̅ v͛ı
vıɴa bezꞇ.
allz ſıc volſv̅g
vıſſı ꝼırþan
⁊ aꞇ ſıg̅.
ſocnoþ mıkıɴ.
Reiþr varþ gvɴaʀ.
oc hnipnaþi
ſveip ſinom hvg
ſat vm allan dag.
haɴ viſſi þat
vilgi gorla
hvat hanom veri
uiɴa ſǫmſt
ęþa hanom veri
viɴa bezt.
allz ſic volſvng
viſſi firþan
oc at ſigvrþ.
ſocnoþ mikiɴ.
Reiðr varð Gunnarr
ok hnipnaði,
sveip sínum hug,
sat um allan dag;
hann vissi það
vilgi görla
hvað hánum væri
vinna sæmst
eða hánum væri
vinna bezt,
allz sik Völsung
vissi firrðan
ok að Sigurð
söknuð mikinn.