Þa q. þ̅ brꝩnh̅
b.ꝺ.
vꜹn ſę ſv vęꞇ̨r
v͛ſ ⁊ barna
ę͛ þıc gvꝺrͮ.
graz v̅ beıꝺꝺı
⁊ þ͛ ımoꝛgon
mál rnar gaꝼ
Þa q
b
vꜹn ſę ſv vęt̨r
verſ oc barna
ęr þic gvdrvn.
graz vm beiddi
oc þer imorgon
mál rnar gaf
Þá kvað það Brynhildr,
Buðladóttir:
Vön sé sú vættr
vers ok barna
er þik, Guðrún,
gráts um beiddi
ok þér ímorgun
málrúnar gaf.