ꞇ goꝛva þ̅
er þıꞇ bloþı ıſpoꝛ
baðır renꝺvꞇ.
nv heꝼ͛ þv hano̅ þ̅ alꞇ
ıllo lꜹnaꞇ
e͛ h̅ ꝼremſtan ſıc
ꝼıɴa vılꝺı.
til gorva þat
er þit bloþi iſpor
baðir rendvt.
nv hefir þv hanom þat alt
illo lꜹnat
er haɴ fremſtan ſic
fiɴa vildi.
Mantattu, Gunnarr,
til görva það
er þið blóði íspor
báðir rennduð;
nú hefir þú hánum það allt
illu launað
er hann fremstan sik
finna vildi.