vıþ þ oꝛðı
ꝼár kvɴı þeı̅
ꝼlıoþa laꞇom
e͛ ho̅ gᷓꞇanꝺı
goꝛðız aꞇ ſegıa
þ̅ er hlǫíanꝺı
hꜹlþa beıꝺꝺı.
viþ þvi orði
fár kvɴi þeim
flioþa latom
er hon gratandi
gorðiz at ſegia
þat er hlǫíandi
hꜹlþa beiddi.
Þögðu allir
við því orði,
fár kunni þeim
fljóða látum
er hon grátandi
gjörðiz að segja
það er hlæjandi
hölða beiddi.