bǫꝛ allr ꝺvn-
þı
eıno ſıɴı
ꜹllo̅ hvg
vel ſl̅oþ nıoꞇa
lanꝺa ⁊ þegna
er þ͛ ꝼrǫcna̅ gᷓm
ꝼalla leꞇoþ.
bǫr allr dvnþi
eino ſiɴi
af ꜹllom hvg
vel ſcoloþ niota
landa oc þegna
er þer frǫcnan gram
falla letoþ.
Hló þá Brynhildr
bær allr dunði—
einu sinni
af öllum hug:
Vel skuluð njóta
landa ok þegna
er þér fræknan gram
falla létuð.