Vęrıa þ̅ ſęmꞇ
aꞇ h̅ sͣ reþı
gıvca arꝼı
⁊ goꞇa m̅gı
er h̅ v. ſono
aꞇ ꝼolc ro
þı
gvɴar ꝼvſa
geꞇna haꝼþı.
Vęria þat ſęmt
at haɴ sva reþi
givca arfi
oc gota mengi
er haɴ v. ſono
at folc roþi
gvɴar fvſa
getna hafþi.
Væria það sæmt
að hann svá réði
Gjúka arfi
ok Gota mengi
er hann fimm sonu
að fólkræði,
gunnar fúsa,
getna hafði.