Sıgm̅ꝺꝛ vꜹlſvngſ ſ. var k̅r aꝼracl̅. Sınꝼıoꞇlı vᷓ eꝇz-
ꞇr h̅ſ ſona. aɴaʀ helgı ııı. ham̅ꝺır. Boꝛghılꝺr ↄa ſıgm̅ꝺar aꞇꞇı broþ er héꞇ ɴ ſınꝼ̅. ſtıvp.ſ. h̅ar ⁊ baþo eıɴar kono baþ͛ ⁊ ꝼͮ þa ſꜹc ꝺrap ſınꝼ̅. h̅. ɴ er h̅ co̅ heı̅ þa baþ boꝛghılꝺꝛ h̅ ꝼara abróꞇ eɴ ſıgm̅ꝺꝛ bꜹþ h̅e ꝼę bǫꞇr ⁊ þ̅ varþ ho̅ aꞇ þıɢıa. ɴ aꞇ erꝼıno bar boꝛghılꝺꝛ l. o̅ ꞇoc eıꞇr mıcıꞇ hoꝛn ꝼvꝇꞇ ⁊ bár ſınꝼ̅. eɴ e͛ h̅ ſa ıhoꝛnıꞇ. ſcılþı h̅ aꞇ eıꞇr vͬ ı. ⁊ ml̅ı ꞇıl ſıgm̅ꝺar. gıoꝛoꞇr er ꝺrꝩccrıɴ aı. Sıgm̅ðꝛ ꞇoc hoꝛnıꞇ ⁊ ꝺracc . Sva er ſagꞇ aꞇ ſıgm̅ꝺꝛ vͬ harþ
goʀ aꞇ hvarkı máꞇ̨ı h̅o̅ eıꞇr granða ꞇan ne ıɴan. ɴall̅ ſſ. h̅ſ ſtoþvzc eíꞇr ahꜹrvnꝺ vꞇan. Boꝛghılꝺꝛ bar aɴaꞇ hoꝛn ſınꝼıoꞇla. ⁊ baþ ꝺręcca ⁊ ꝼoꝛ alꞇ ſem ꝼꝩʀ Oc eɴ ıþ þþıa ſıɴ bar ho̅ h̅o̅ hoꝛnıꞇ ⁊ þo amęlıs oꝛþ mꝫ eꝼ h̅ ꝺrꝩccı eg̅ . ̅ ml̅ı eɴ ſem ꝼꝩʀ v ſıgm̅ꝺ. h̅ ſ. laꞇ̨v gron ſıa/þá. ſonr. Sınꝼıoꞇlı ꝺᷓcc. ⁊ varþ þegar ꝺꜹþ̅. Sıgm̅ꝺꝛ bar h̅ langar leıꝺır ıꝼangı s͛ ⁊ kom aꞇ ꝼırþı eıno̅ mıovo̅ oc lóngo̅ ⁊ vͬ þar ſcıp eıꞇ̇ lıꞇıþ ⁊ ᛘ eıɴ á. h̅ bꜹð ſıgm̅ꝺı ꝼar oꝼ ꝼıoꝛþıɴ. ɴ er ſıgmvnꝺꝛ bar lıcıꞇ vꞇ aſcıpıꞇ þa var baꞇɴ hlaþıɴ. kl̅. ml̅ı aꞇ ſıgm̅ꝺꝛ ſcꝩlꝺı ꝼara ꝼͮ ıɴ á ꝼıoꝛ
þıɴ. karl hraꞇ̇ vꞇ ſcıpıno ⁊ hvarꝼ þegar. Sıgm̅ꝺꝛ kg̅r ꝺvalþız lengı ıꝺanmoꝛcırıkı boꝛgh̅. ſıþ̅ er h̅ ꝼecc h̅ar. Ꝼoꝛ ſıgm̅. þa ſvþ̅ ıꝼracc l̅. ꞇ þes rıcıs er h̅ aꞇꞇı þar. Þa ꝼeċ h̅ hıoꝛꝺıſar ꝺ. eꝩlíma k̅ſ. þr̅a ſ. var ſıgvrþ̅. Sıgm̅ꝺꝛ kr̅ ꝼell ıoʀoſto ꝼꝩr hvnꝺı̅gſ .ſſ. ɴ hıoꝛꝺís gıpꞇız þa alꝼı. ſ. hıalprecſ k̅ſ. Ox ſıgvrþ̅ þar vp ıbarnęſco. Sıgm̅ꝺꝛ ⁊ all͛ ſꝩn͛ h̅ſ voꝛo langꞇ v̅ ꝼram alla m̅ aþra vm aꝼl ⁊voxꞇ oc hvg ⁊ alla aꞇ gervı. Sıgvrþ̅ vͬ þa allra ꝼᷓmarſtr ⁊ h̅ caꝇa allır m̅ ıꝼoꝛn ꝼrǫþo̅ v̅ alla m̅ ꝼᷓ m ⁊ gꜹꝼgaſtan h͛ k̅a.
Sigmvndr vꜹlſvngſ ſonr var konvngr afraclandi. Sinfiotli var eꝇztr hanſ ſona. aɴaʀ helgi iii. hamvndir. Borghildr cona ſigmvndar atti broþvr er hét Eɴ ſinfiotli. ſtivpſonr heɴar oc baþo eiɴar kono baþir oc fꝩr þa ſꜹc drap ſinfiotli. haɴ. Eɴ er haɴ com heim þa baþ borghildr haɴ fara abrót eɴ ſigmvndr bꜹþ heɴe fę bǫtr oc þat varþ hon at þiɢia. Eɴ at erfino bar borghildr l. Hon toc eitr micit horn fvꝇt oc bár ſinfiotla. eɴ er haɴ ſa ihornit. ſcilþi haɴ at eitr var i. oc męlti til ſigmvndar. giorotr er drꝩccriɴ ai. Sigmvnðr toc hornit oc dracc af. Sva er ſagt at ſigmvndr var harþgoʀ at hvarki mát̨i hanom eitr granða tan ne iɴan. Eɴallir ſꝩnir hanſ ſtoþvzc eítr ahꜹrvnd vtan. Borghildr bar aɴat horn ſinfiotla. oc baþ dręcca oc for alt ſem fꝩʀ Oc eɴ iþ þriþia ſiɴ bar hon hanom hornit oc þo amęlis orþ meþ ef haɴ drꝩcci eigi af. H aɴ męlti eɴ ſem fꝩʀ viþ ſigmvnd. haɴ ſagði lat̨v gron ſia/þá. ſonr. Sinfiotli dracc. oc varþ þegar dꜹþr. Sigmvndr bar haɴ langar leidir ifangi ser oc kom at firþi einom miovom oc lóngom oc var þar ſcip eitt litiþ oc maþr eiɴ á. haɴ bꜹð ſigmvndi far of fiorþiɴ. Eɴ er ſigmvndr bar licit vt aſcipit þa var batriɴ hlaþiɴ. karl. męlti at ſigmvndr ſcꝩldi fara fꝩr iɴ á fiorþiɴ. karl hratt vt ſcipino oc hvarf þegar. Sigmvndr konvngr dvalþiz lengi idanmorciriki borghildar. ſiþan er haɴ fecc heɴar. For ſigmvndr. þa ſvþr ifracc land. til þes ricis er haɴ atti þar. Þa fecc haɴ hiordiſar dottvr eꝩlíma konvngſ. þeira ſonr var ſigvrþr. Sigmvndr konvngr fell ioʀoſto fꝩr hvndingſ ſonom Eɴ hiordís giptiz þa alfi. ſꝩni hialprecſ konvngſ. Ox ſigvrþr þar vp ibarnęſco. Sigmvndr oc allir ſꝩnir hanſ voro langt vm fram alla meɴ aþra vm afl ocvoxt oc hvg oc alla at gervi. Sigvrþr var þa allra framarſtr oc haɴ caꝇa allir meɴ iforn frǫþom vm alla meɴ fra m oc gꜹfgaſtan her konvnga.
Sigmundr Völsungs sonr var konungr áFrakklandi. Sinfjötli var elztr hans sona, annarr Helgi, þriði Hámundr. Borghildr, kona Sigmundar, átti bróður er hét... en Sinfjötli, stjúpsonr hennar, ok... báðu einnar konu báðir ok fyr þá sök drap Sinfjötli hann. En er hann kom heim þá bað Borghildr hann fara ábrot en Sigmundr bauð henni fébætr ok það varð hon að þiggja. En að erfinu bar Borghildr öl. Hon tók eitr mikið, horn fullt, ok bar Sinfjötla. En er hann sá íhornið skilði hann að eitr var í ok mælti til Sigmundar: Gjöróttr er drykkrinn, ái! Sigmundr tók hornið ok drakk af. Svá er sagt að Sigmundr var harðgörr að hvárki mátti hánum eitr granda útan né innan. Enallir synir hans stóðusk eitr áhörund útan. Borghildr bar annað horn Sinfjötla ok bað drekka ok fór allt sem fyrr. Ok enn ið þriðja sinn bar hon hánum hornið ok þó ámælisorð með ef hann drykki eigi af. Hann mælti enn sem fyrr við Sigmund. Hann sagði: Láttu grön síaþá, sonr! Sinfjötli drakk ok varð þegar dauðr. Sigmundr bar hann langar leiðir ífangi sér ok kom að firði einum mjóvum ok löngum ok var þar skip eitt lítið ok maðr einn á. Hann bauð Sigmundi far of fjörðinn. En er Sigmundr bar líkið út áskipið þá var bátrinn hlaðinn. Karl mælti að Sigmundr skyldi fara fyr inn á fjörðinn. Karl hratt út skipinu ok hvarf þegar. Sigmundr konungr dvalðiz lengi íDanmörkíríki Borghildar síðan er hann fekk hennar. Fór Sigmundr þá suðr íFrakkland til þess ríkis er hann átti þar. Þá fekk hann Hjördísar, dóttur Eylima konungs. Þeira sonr var Sigurðr. Sigmundr konungr fell íorrustu fyr Hundings sonum. En Hjördís giftiz þá Álfi, syni Hjálpreks konungs. Óx Sigurðr þar upp íbarnæsku. Sigmundr ok allir synir hans vóru langt um fram alla menn aðra um afl okvöxt ok hug ok alla atgervi. Sigurðr var þá allra framarstr ok hann kalla allir menn ífornfræðum um alla menn fram ok göfgastan herkonunga.
