⁊ érvıꞇa
er þv brǫþ̅ þıno̅
bıþ̅ ꝼoꝛſcapa.
eıɴ velꝺꝛ oðıɴ
ollo bꜹlvı
þaꞇ mꝫ ſıꝼıvngo̅
ſac rvn bar.
oc érvita
er þv brǫþr þinom
biþr forſcapa.
eiɴ veldr oðiɴ
ollo bꜹlvi
þviat meþ ſifivngom
ſac rvnar bar.
Ær ertu, systir,
ok örvita
er þú bræðr þínum
biðr forskapa;
einn veldr Óðinn
öllu bölvi
því að með sifjungum
sakrúnar bar.