e͛ þv bre
gꝺ͛
ne̅a ſıalꝼo̅ þ͛
ſꝩngvı v̅ hꜹꝼðı.
þa v͛ı þ͛ heꝼnꞇ
hel
ga ꝺꜹþa
ęꝼ þv v͛ır vargr
avıþo̅ vꞇı.
ꜹþſ anꝺvánı
oc allz gamanſ.
heꝼþ͛ eg̅ maꞇ
ne̅a ahrv̅ ſprꝩng͛.
Bit
er þv bregdir
nema ſialfom þer
ſꝩngvi vm hꜹfði.
þa veri þer hefnt
helga dꜹþa
ęf þv verir vargr
aviþom vti.
ꜹþſ andváni
oc allz gamanſ.
hefþir eigi mat
nema ahrvm ſprꝩngir.
Bítia þér það sverð
er þú bregðir
nema sjálfum þér
syngvi um höfði!
Þá væri þér hefnt
Helga dauða
ef þú værir vargr
áviðum úti,
auðs andvani
ok allz gamans,
hefðir eigi mat
nema áhræum spryngir!