Sınꝼıoꞇlı. ſıgm̅. ſ. ſv͛.oc þ̅ eɴ rıꞇaþ. Gvꝺm̅ꝺꝛ reıð heı̅. mꝫ h͛ſꜹgo þa ſꜹmnoþó grán
marſ ſſ. h͛. Como þar marg͛ k̅ar þar var hꜹgnı ꝼ. ſıgr
nar ⁊ ſ. h̅ſ bragı ⁊ ꝺagr þar vͬ oʀoſta mıcıl ⁊ ꝼello all̅ grán
marſ .ſſ. ⁊ all̅ þ̅a hꜹꝼþıngıar ne̅a ꝺagr hꜹgna ſ. ꝼeċ gþ ⁊ vaɴ eıþa volſvngo̅. Sıgrvn geċ ıvalıɴ ⁊ hıꞇꞇı hꜹꝺbrod aꞇ ko̅ıɴ ꝺꜹþa. ho̅ q.
Sinfiotli. ſigmvndar. ſonr ſvaraþioc þat eɴ ritaþ. Gvdmvndr reið heim. meþ herſꜹgo þa ſꜹmnoþó gránmarſ ſꝩnir her. Como þar margir konvngar þar var hꜹgni faðir ſigrnar oc ſꝩnir hanſ bragi oc dagr þar var oʀoſta micil oc fello allir gránmarſ ſꝩnir oc allir þeira hꜹfþingiar nema dagr hꜹgna ſonr fecc griþ oc vaɴ eiþa volſvngom. Sigrvn gecc ivaliɴ oc hitti hꜹdbrod at komiɴ dꜹþa. hon qvaþ
Sinfjötli Sigmundar sonr svaraðiok er það enn ritað. Guðmundr reið heim með hersögu. Þá sömnuðu Granmars synir her; kómu þar margir konungar. Þar var Högni, faðir Sigrúnar, ok synir hans, Bragi ok Dagr. Þar var orrusta mikil ok fellu allir Granmars synir ok allir þeira höfðingjar nema Dagr Högna sonr fekk grið ok vann eiða Völsungum. Sigrún gekk ívalinn ok hitti Höðbrodd að kominn dauða. Hon kvað:
