GKS 2365 4°: 25r8-25r15 — Helgakviða Hundingsbana II 16a
þo ⁊ kenꝺo þ̅r ſıgrno. þa lęgðı ſtoꝛmıɴ ⁊ qͦmo þ̅r heılır ꞇ lꝺ̅z. Granmarſ ſſ. ſaꞇo abıargı noccoꝛo e͛ ſcıpı̅ ſıglꝺo aꞇ lꝺ̅ı. Gvꝺm̅ꝺꝛ hlıop aheſt ⁊ reıð anıoſn a b͛gıꞇ vıþ hꜹꝼnına. þa hlóþo volſvngar ſeglo̅ þa q. gvðm̅ꝺꝛ. Sͣ ſem ꝼꝩʀ er rıꞇaþ. ıhelga qvıþo⸫
Helgi samnaði þá miklum skipaher ok fór til Frekasteins ok fengu íhafi ofviðri mannhætt. Þá kvómu leiftr yfir þá ok stóðu geislar ískipin. Þeir sá íloftinu að valkyrjur níu riðu ok kenndu þeir Sigrúnu. Þá lægði storminn ok kvómu þeir heilir til lands. Granmars synir sátu ábjargi nokkuru er skipin sigldu að landi. Guðmundr hljóp áhest ok reið ánjósn á bergið við höfnina; þá hlóðu Völsungar seglum; þá kvað Guðmundr, svá sem fyrr er ritað íHelga kviðu