vaꞇ vıſſır þv
aꞇ þ̅r ſe
ſnoꞇ ſvıɴhvgvð
er ſeva heꝼnꝺoþ
marg͛ ro hvaſſır
hılꝺı̅gſ ſꝩn͛
⁊ amvn͛
oſſo̅ nıþıo̅.
Hvat viſſir þv
at þeir ſe
ſnot ſviɴhvgvð
er ſeva hefndoþ
margir ro hvaſſir
hildingſ ſꝩnir
oc amvnir
oſſom niþiom.
Hvað vissir þú
að þeir sé,
snót svinnhuguð,
er sefa hefnduð?
Margir ro hvassir
hildings synir
ok ámunir
ossum niðjum.