hvg ſl̅ꞇv ꝺeıla
ſıa mv̅ ı he̅ı
hıɴzꞇr ꝼv̅ꝺꝛ v͛a.
ꞇía bvþlv̅gı
blǫþa vnꝺ͛
m͛ heꝼ͛ hıoʀ co̅ıþ
hıarꞇa ıþ nęſta.
hvg ſcaltv deila
ſia mvn i heimi
hiɴztr fvndr vera.
tía bvþlvngi
blǫþa vndir
mer hefir hioʀ comiþ
hiarta iþ nęſta.
Heil verþú, Sváva!
Hug skaltu deila,
sjá mun í heimi
hinztr fundr vera;
tjá buðlungi
blæða undir;
mér hefir hjörr komið
hjarta ið næsta.