þ̅ q. helgı þaꞇ h̅ gͮnaþı v̅ ꝼeıgþ ſına ⁊ þ̅ aꞇ ꝼꝩlgıoꝛ h̅s hoꝼðo vıꞇıaþ heþınſ þa er h̅ ſa konona rıþa vargıno̅.
vellı a þrıɢıa naꞇꞇa ꝼreſtı. þa q. hel̅.
þat q
Það kvað Helgi því að hann grunaði um feigð sína ok það að fylgjur hans höfðu vitjað Heðins þá er hann sá konuna ríða varginum. Álfr hét konungr, sonr Hróðmars, er Helga hafði völl haslaðan áSigarsvelli á þriggja nátta fresti. Þá kvað Helgi: