eꝼ þv gelꝺꝛ ne vęr͛
breꞇꞇ͛ ſıɴ hrımg͛þ̅ hala.
apꞇarla hıarꞇa
hꝩɢ ec aꞇ þıꞇ̇ aꞇ
lı ſe
þoꞇ̇ þv haꝼır hreına rd.
ef þv geldr ne vęrir
brettir ſiɴ hrimgerþr hala.
aptarla hiarta
hꝩɢ ec at þitt atli ſe
þott þv hafir hreina rd.
Gneggja myndir þú, Atli,
ef þú geldr né værir:
brettir sinn Hrímgerðr hala!
Aftarla hjarta
hygg ek að þitt, Atli, sé
þótt þú hafir hreina rödd.