Ꝼáꞇꞇ ma̅ꞇꞇv ꝼꝩlc͛
ꝼoꝛnra ſp-
ıalla
e͛ þv ꜹþlıngo̅
oſꜹɴo bregꝺꝛ.
þv heꝼ͛ eꞇnar
vlꝼa cráſır
⁊ brǫþ̅ þıno̅
aꞇ bana oꝛꝺıꞇ.
Fátt manttv fꝩlcir
fornra ſpialla
er þv ꜹþlingom
oſꜹɴo bregdr.
þv hefir etnar
vlfa cráſir
oc brǫþr þinom
at bana ordit.
Fátt mantu, fylkir,
fornra spjalla
er þú öðlingum
ósönnu bregðr!
Þú hefir etnar
úlfa krásir
ok bræðr þínum
að bana orðið.