Saꞇ þar v̅ apꞇan
ıvna vago̅
ꝼlꜹſt ꝼagr bvın
eɴ þ̅r ſıalꝼ͛
ꝼᷓ ſvarınſ hꜹgı
mꝫ h͛mþar hvg
h͛ kꜹɴoþo.
Sat þar vm aptan
ivna vagom
flꜹſt fagr bvin
fli
eɴ þeir ſialfir
fra ſvarinſ hꜹgi
meþ hermþar hvg
her kꜹɴoþo.
Sat þar um aftan
íUnavágum,
flaust fagrbúin
en þeir sjálfir
frá Svarinshaugi
með hermðar hug
her könnuðu.