Saꞇꞇ͛ þınar
ęr ec vıl ſne̅ma ha-
ꝼa
⁊ þ̅ gıaꝼ oꝛþ geꞇa.
eıga vılıa
helꝺꝛ eɴ án v͛a
þ̅ ıþ mıaꝇhvı
ꞇa man.
Sattir þinar
ęr ec vil ſnemma hafa
oc þat giaf orþ geta.
eiga vilia
heldr eɴ án vera
þat iþ miaꝇhvita man.
Sáttir þínar
er ek vil snemma hafa
ok það gjaforð geta;
eiga vilja,
heldr en án vera,
það ið mjallhvíta man.