GKS 2365 4°: 18v29-18v34 — Völundarkviða 20
aꝺr ſía
ſꝩn͛ nıþaþar
ıſęvar ſtꜹþ.
komo þ̅r ꞇ kıſ
ꞇo
krꜹꝼðo lvcla
ópın vͬ ıllþ
e͛ þ̅r í ſa.
ꝼıolþ vͬ þar menıa
e͛ þeı̅ mꜹgo̅ ſꝩnꝺız
aꞇ v͛ı gvll rꞇ
⁊ goꝛſımar.
ko̅ıþ eın͛ ꞇveır
komıꞇ aɴarſ ꝺagſ
ꝩcr lęꞇ ec þ̅ gvll
v̅ geꝼ̅ v͛þa.
adr ſía
ſꝩnir niþaþar
iſęvar ſtꜹþ.
komo þeir til kiſto
krꜹfðo lvcla
ópin var illþ
er þeir í ſa.
fiolþ var þar menia
er þeim mꜹgom ſꝩndiz
at veri gvll rt
oc gorſimar.
komiþ einir tveir
komit aɴarſ dagſ
ꝩcr lęt ec þat gvll
vm gefit verþa.
Drifu ungir tveir
ádýr sjá,
synir Níðaðar,
ísævar stöð.
Kómu þeir til kistu,
kröfðu lukla;
opin var illúð
er þeir í sá;
fjölð var þar menja
er þeim mögum sýndiz
að væri gull rautt
ok gjörsimar.
Komið einir tveir,
komið annars dags!
Ykkr læt ek það gull
um gefið verða.