Saꞇ h̅ sͣ len
gı
aꞇ h̅ ſoꝼnaðı
⁊ h̅ vacnaþı
vılıa ls
vısı s͛ ahꜹnꝺo̅
hꜹꝼ
gar nꜹðır
eɴ aꝼoꞇo̅
ꝼıoꞇ v̅ ſpeɴꞇan.
Sat haɴ sva lengi
at haɴ ſofnaði
oc haɴ vacnaþi
vilia ls
visi ser ahꜹndom
hꜹfgar nꜹðir
eɴ afotom
fiotvr vm ſpeɴtan.
Sat hann svá lengi
að hann sofnaði
ok hann vaknaði
vilja lauss,
vissi sér áhöndum
höfgar nauðir
en áfótum
fjötur um spenntan.