ſaꞇ í vlꝼ ꝺlo̅
h̅ ſló gvll rꞇ
vıð gımꝼáſt
lvcþı h̅ alla
lınꝺ bꜹga vel
sͣ beıþ h̅
ſíɴar
qͣnar eꝼ h̅o̅
co̅a g͛þı.
ſat í vlf dlom
haɴ ſló gvll rt
við gimfáſtaɴ
lvcþi haɴ alla
lind bꜹga vel
sva beiþ haɴ
ſíɴar líoſ
qvanar ef hanom
coma gerþi.
En einn Völundr
sat í Úlfdölum.
Hann sló gull rautt
við gimfastan,
lukði hann alla
lindbauga vel;
svá beið hann
sinnar
kvánar ef hánum
koma gerði.