Lꞇ v̅ꝺ líno
lꝩſtı aꞇ cꝩſſa
eɴ h̅ vꞇan
enꝺ
langan ſal.
hvı ero ꜹnꝺóꞇ̇
ꜹgo ꝼreꝩıo
þıccı m͛ oꝛ
ꜹgom breɴa.
Lt vnd líno
lꝩſti at cꝩſſa
eɴ haɴ vtan co ſtꜹcc
endlangan ſal.
hvi ero ꜹndótt
ꜹgo freꝩio
þicci mer or
ꜹgom breɴa.
Laut und línu,
lysti að kyssa,
en hann útan stökk
endlangan sal:
Hví eru öndótt
augu Freyju?
Þikki mér ór
augum brenna!