þrꝩmr heꝼ͛ þıɴ hamar
þvrſa ꝺroꞇꞇıɴ
h̅ e̅gı ᛘ
apꞇr vm heımꞇ͛
ne̅a h̅om ꝼǫꝛı
ꝼreꝩıo aꞇ qván.
þrꝩmr hefir þiɴ hamar
þvrſa drottiɴ
haɴ engi maþr
aptr vm heimtir
nema hanom fǫri
freꝩio at qván.
Hefi ek örindi
erfiði ok:
Þrymr hefir þinn hamar,
þursa dróttinn;
hann engi maðr
aftr um heimtir
nema hánum færi
Freyju að kván.