haꝼ þv ahóꝼı þıc
mvnca ec þ leꝩna lengr.
vıð ſꝩſtoꝛ þıɴı
gazꞇv ſlıcan mꜹg
⁊
haf þv ahófi þic
mvnca ec þvi leꝩna lengr.
við ſꝩſtor þiɴi
gaztv ſlican mꜹg
oc þera þo óno ꝩeʀ.
Hættu nú, Njörðr,
haf þú áhófi þik!
Munka ek því leyna lengr:
Við systur þinni
gaztu slíkan mög
ok era þó ónu verr.