oꝛþ bǫgıɴ halr
hvgꝺı aꞇ
h̅ nęſt vıþ goð.
bað h̅ sıꝼıar ver
ſer ꝼǫꝛa hv͛
þaɴ ec ꜹllo̅ ól
ꝩðꝛ oꝼ heıꞇa.
orþ bǫgiɴ halr
hvgdi at hef
haɴ nęſt viþ goð.
bað haɴ sifiar ver
ſer fǫra hver
þaɴ ec ꜹllom ól
ꝩðr of heita.
Önn fekk jötni
orðbæginn halr,
hugði að
hann næst við goð,
bað hann Sifjar ver
sér færa hver
þann
yðr of heita.