GKS 2365 4°: 13r30-13r32 — Hárbarðsljóð 39
Vargꝩnıoꝛ vͦ þ͛
eɴ varla konoꝛ
ſcelꝺo ſcıp mıꞇ̇
e͛ ec ſcoꝛþaꞇ haꝼꝺac
ǫgðo m͛ ıarnlvr
kı
eɴ elꞇo þıalꝼa.
h.v. m. h.
Vargꝩnior voro þer
eɴ varla konor
ſceldo ſcip mitt
er ec ſcorþat hafdac
ǫgðo mer iarnlvrki
eɴ elto þialfa.
h
Vargynjur vóru þær
en varla konur,
skelldu skip mitt
er ek skorðað hafðak,
ægðu mér járnlurki
en eltu Þjálfa.
Hvaðvanntu þá meðan, Hárbarðr?