GKS 2365 4°: 12v15-12v17 — Hárbarðsljóð 10
þóꞇ̇ ec ſecr ſıac
⁊ ꞇ aꝇz ꜹþlıs.
ec em oþı̅s ſo̅ꝛ
meıla broþ͛
eɴ magna ꝼaþ͛.
þrðvalꝺꝛ goða
vıþ þóꝛ knaꞇꞇv h͛ ꝺǫ̅a
hı̅s vıl ec nv ſprıa
hͣꞇ þv heıꞇ͛.
þótt ec ſecr ſiac
oc til aꝇz ꜹþlis.
ec em oþins ſonr
meila broþir
eɴ magna faþir.
þrðvaldr goða
viþ þór knattv her dǫma
hins vil ec nv ſpꝩria
hvat þv heitir.
Segja mun ek til nafns míns
þótt ek sekr sják
ok til allz öðlis:
Ek em Óðins sonr,
Meila bróðir
en Magna faðir,
þrúðvaldr goða
við Þór knáttu hér dæma!
Hins vil ek nú spyrja
hvað þú heitir.