hroſar þv verþıno̅.
veıꞇzaꞇv ꝼͮ goꝛla
ꝺꜹpr ero þín heı̅kꝩɴı
ꝺꜹþ hꝩɢ ec aꞇ þın moþ͛ ſe.
hroſar þv verþinom.
veitzatv fꝩr gorla
dꜹpr ero þín heimkꝩɴi
dꜹþ hꝩɢ ec at þin moþir ſe.
Árligum verkum
hrósar þú verðinum;
veiztatu fyr görla,
döpr eru þín heimkynni,
dauð hygg ek að þín móðir sé.