hꝩcca ec sͣ mıcla v͛a
aꞇ þv m͛ ſeɢr ne ſeg͛.
þaꞇ vng͛ ſaman
varo̅ ıárꝺaga
vel męꞇꞇı̅ ꞇvęır ꞇrazc.
hꝩcca ec sva micla vera
at þv mer ſeɢr ne ſegir.
þviat vngir ſaman
varom iárdaga
vel męttim tvęir trazc.
Muni þína
hykka ek svá mikla vera
að þú mér, seggr, né segir
því að ungir saman
várum íárdaga;
vel mættim tveir trúaz.