maɴe þ̅ veıꞇ
hͣꞇ þv ı arꝺaga
ſagꝺ͛ ıeꝩra ſꝩnı.
ꝼ
eıgo̅ mvn̅ı
ml̅a ec mína ꝼoꝛna ſtaꝼı
⁊ v̅ ragna rc.
Eꝩ maɴe þat veit
hvat þv i ardaga
ſagdir ieꝩra ſꝩni.
feigom mvnni
męlta ec mína forna ſtafi
oc vm ragna rc.
Ey manni það veit
hvað þú í árdaga
sagðir íeyra syni;
feigum munni
mælta ek mína forna stafi
ok um ragna rök.