GKS 2365 4°: 7v4-7v7 — Hávamál 160
Þ̅ k̅. ec ıþ .xvııı.
e͛ ec æva keɴıg
meꝩ ne maɴz kóno
alꞇ e͛ beꞇra
e͛ eıɴ v̅ kaɴ
þaꞇ ꝼꝩlg͛ lıoða lóco̅.
ne̅a þr̅ı eıɴı
er mıc armı veʀ
eþ̅ mın ſꝩſt͛ ſe.
Þat kaɴ. ec iþ .xviii.
er ec æva keɴig
meꝩ ne maɴz kóno
alt er betra
er eiɴ vm kaɴ
þat fꝩlgir lioða lócom.
nema þeiri eiɴi
er mic armi veʀ
eþa min ſꝩſtir ſe.
Það kann ek ið átjánda
er ek æva kennig
mey né mannz konu,
allt er betra
er einn um kann;
það fylgir ljóða lokum,
nema þeiri einni
er mik armi verr
eða mín systir sé.