Þ̅ k̅. ec ıþ .vııı.
e͛ ꜹllo̅ er
nꝩꞇſamlı aꞇ ne̅a.
hvarſ haꞇr vex
mꝫ hılꝺıngſ ſóno̅
þ̅ ma ec bǫꞇa bᷓꞇ́.
Þat kaɴ. ec iþ .viii.
er ꜹllom er
nꝩtſamlict at nema.
hvarſ hatr vex
meþ hildingſ ſónom
þat ma ec bǫta brát.
Það kann ek ið átta
er öllum er
nytsamligt að nema:
hvars hatr vex
með hildings sonum
það má ek bæta brátt.