eꝼ m͛ ꝼꝩrðar b͛a
bꜹnꝺ aꞇ bóg lımo̅.
sͣ ec gel
aꞇ ec ganga ma
ſpreꞇ̨r m͛ ꝼóꞇo̅ ꝼıoꞇvʀ
e̅ hꜹnꝺo̅ hapꞇ.
ef mer fꝩrðar bera
bꜹnd at bóg limom.
sva ec gel
at ec ganga ma
ſpret̨r mer af fótom fiotvʀ
eɴ af hꜹndom hapt.
Það kann ek ið fjórða,
ef mér fyrðar bera
bönd að bóglimum,
svá ek gel
að ek ganga má,
sprettr mér af fótum fjöturr
en af höndum haft.