vınꝺga meıðı a
nęꞇr aꝇar nío.
geırı vn-
ꝺaþ̅
⁊ geꝼıɴ oðnı
a þeı̅ meıþı
er mangı veıꞇ
hꝩerſ h̅ aꝼ róꞇo̅ reɴ.
vindga meiði a
nętr aꝇar nío.
geiri vndaþr
oc gefiɴ oðni
a þeim meiþi
er mangi veit
hꝩerſ haɴ af rótom reɴ.
Veit ek að ek hekk
vindga meiði á
nætr allar níu,
geiri undaðr
ok gefinn Óðni,
sjálfrsjálfum mér
á þeim meiði
er manngi veit
hvers hann af rótum renn.