GKS 2365 4°: 6v17-6v20 — Hávamál 131
aꞇ háro̅ þl
hlęþv alꝺregı
opꞇ e͛ goꞇ̇
þ̅ er gamlır q̅þa.
opꞇ oꝛ ſcꜹrpo̅ belg
ſcılın oꝛð co̅a
þeı̅ er hangír mꝫ hám
⁊ ſkoꝇır mꝫ ſcrám
⁊ váꝼ͛ mꝫ vılmógo̅.
eɴ þv ráð némir
nióta mvndo ef þv nemr.
þer mvno góð ef þv getr
at három þl
hlęþv aldregi
opt er gott
þat er gamlir qveþa.
opt or ſcꜹrpom belg
ſcilin orð coma
þeim er hangír meþ hám
oc ſkoꝇir meþ ſcrám
oc váfir meþ vilmógom.
Ráðumk þér, Loddfáfnir,
en þú ráð nemir,
njóta mundu ef þú nemr,
þér munu góð ef þú getr:
að hárum þul
hlæþú aldregi;
oft er gott
það er gamlir kveða;
oft ór skörpum belg
skilin orð koma
þeim er hangir með hám
ok skollir með skrám
ok váfir með vilmögum.