GKS 2365 4°: 6v2-6v4 — Hávamál 120
Sıꝼıo̅ er þa blanꝺaꞇ
hv͛ e͛ ſegıa ręþr
ęıno̅ allan hug
alꞇ er béꞇra
e̅ ſe brıgðo̅ aꞇ v͛a
era ſa uınr ꜹðro̅
er vılꞇ eíꞇ ſeg͛.
Sifiom er þa blandat
hveʀ er ſegia ręþr
ęinom allan hug
alt er bétra
eɴ ſe brigðom at vera
era ſa uinr ꜹðrom
er vilt eít ſegir.
Sifjum er þá blandað
hverr er segja ræðr
einum allan hug;
allt er betra
en sé brigðum að vera;
era sá vinr öðrum
er vilt eitt segir.