GKS 2365 4°: 6r33-6v2 — Hávamál 119
Raꝺo̅c þ͛
.
oꝛþo̅ ſcıpꞇa
þv ſcalꞇ alꝺregı
vıþ oſvıɴa ápa.
þaꞇ ıllom m̅e
m̅ꝺo alꝺregı
goþſ ln v̅ geꞇa
eɴ goðꝛ ᛘ
mvn þıc góꝛva mega
lıcn ꝼaſtan aꞇ loꝼı.
Radomc þer loddfafnir
eɴ þv ráð némir
nióta mvndo ef þv nemr.
þer mvno góð ef þv getr.
orþom ſcipta
þv ſcalt aldregi
viþ oſviɴa ápa.
þviat af illom maɴe
mvndo aldregi
goþſ ln vm geta
eɴ goðr maþr
mvn þic górva mega
licn faſtan at lofi.
Ráðumk þér, Loddfáfnir,
en þú ráð nemir,
njóta mundu ef þú nemr,
þér munu góð ef þú getr
orðum skipta
þú skalt aldregi
við ósvinna apa;
því að af illum manni
mundu aldregi
góðs laun um geta
en góðr maðr
mun þik gjörva mega
líknfastan að lofi.