GKS 2365 4°: 6r31-6r33 — Hávamál 118
Raꝺo̅c þ͛
.
vın þıno̅
v͛ þv alꝺregı
ꝼꝩʀı aꞇ ꝼláv̅ ſlıꞇo̅.
ſoꝛg eꞇr hıarꞇa
eꝼ þv ſegıa ne náır
eín hv͛ıo̅ allan hvg.
Radomc þer loddfafnir
eɴ þv ráð némir
nióta mvndo ef þv nemr.
þer mvno góð ef þv getr.
vin þinom
ver þv aldregi
fꝩʀi at flávm ſlitom.
ſorg etr hiarta
ef þv ſegia ne náir
eín hveriom allan hvg.
Ráðumk þér, Loddfáfnir,
en þú ráð nemir,
njóta mundu ef þú nemr,
þér munu góð ef þú getr
vin þínum
ver þú aldregi
fyrri að flaumslitum;
sorg etr hjarta
ef þú segja né náir
einhverjum allan hug.