Rað.þ.
ıll m
laꞇꞇv alꝺregı
ohꜹṗ aꞇ þ͛ vıꞇa.
þaꞇ ıllo̅ m̅e
ꝼǫꝛ þv alꝺregı
gıolꝺ e̅s góða hvgar.
Rað
eɴ þv rað nemir
niota mvndo ef þv nemr.
þer mvno goð ef þv getr
illaɴ maɴ
lattv aldregi
ohꜹpp at þer vita.
þviat af illom maɴe
fǫr þv aldregi
giold ens góða hvgar.
Ráðumkþér, Loddfáfnir,
en þú ráð nemir,
njóta mundu ef þú nemr,
þér munu góð ef þú getr:
illan mann
láttu aldregi
óhöpp að þér vita
því að af illum manni
fær þú aldregi
gjöld ins góða hugar.