eþal ſnoꞇr
ſcꝩ
lı m̅a hv͛
ęva ꞇ ſnoꞇr ſe.
þeı̅ er ꝼꝩrða
ꝼegrſt aꞇ lıꝼa
er vel marꞇ víꞇo.
Meþal ſnotr
ſcꝩli maɴa hveʀ
ęva til ſnotr ſe.
þeim er fꝩrða
fegrſt at lifa
er vel mart víto.
Meðalsnotr
skyli manna hverr,
æva til snotr sé;
þeim er fyrða
fegrst að lifa
er vel margt vitu.