Vapno̅ ⁊ váðo̅
ſl̅o vın͛ gleðıaz
þ̅ er aſıalꝼv̅ ſꝩnſt.
vıðꝛ geꝼenꝺꝛ ⁊ enꝺꝛgeꝼenꝺꝛ
eroſt lengſt vın͛
eꝼ þ̅ bıþ̅ aꞇ v͛þa vel.
Vapnom oc váðom
ſcolo vinir gleðiaz
þat er aſialfvm ſꝩnſt.
viðr gefendr oc endrgefendr
eroſt lengſt vinir
ef þat biþr at verþa vel.
Vápnum ok váðum
skulu vinir gleðjaz,
það er ásjálfum sýnst;
viðrgefendr ok endrgefendr
erust lengst vinir
ef það bíðr að verða vel.