GKS 2365 4°: 4r12-4r14 — Hávamál 38
Ꝼanca ec mılꝺ ma̅n
eþ̅ sͣ maꞇar goðan
aꞇ eı v͛ı þıɢıa þegıꞇ.
eþ̅ ſı̅s ꝼıár
ſvagı
aꞇ leıþ ſe ln eꝼ þegı.
Fanca ec mildaɴ mann
eþa sva matar goðan
at ei veri þiɢia þegit.
eþa ſins fiár
ſvagi
at leiþ ſe ln ef þegi.
Fannka ek mildan mann
eða svá matargóðan
að ei væri þiggja þegið
eða síns fjár
svági
að leið sé laun ef þægi.